"अनुभूती

"अनुभूती"
मी आज त्याला अनुभवला.....
मी आज सूर्य अनुभवला
त्याच्या कर्तुत्वात, संघर्षात, यशात
कमालीची तप्त आग होती त्यात
आणि मी सुद्धा उजळून गेले त्यात
कळत नकळतच....
मी आज चंद्र अनुभवला
त्याच्या वागण्यात, बोलण्यात, स्वभावात
कमालीची शीतलता होती त्यात
आणि मी सुद्धा शांत झाले त्यात
कळत नकळतच....
मी आज अवखळ बेधुंद वारा अनुभवला
त्याच्या खळीमधल्या गोड हास्यात
कमालीचा गोडवा होता त्यात
आणि मी सुद्धा मधुर झाले त्यात
कळत नकळतच....
मी आज निरभ्र, स्वछ आभाळ अनुभवल
त्याच्या मोठ्या मनात
कमालीची विशालता होती त्यात
आणि मी सुद्धा सामावून गेले त्यात
कळत नकळतच....
मी आज कोसळणारा पाउस अनुभवला
त्याच्या आर्त डोळ्यांत
कमालीचा विरह होता त्यात
आणि मी सुद्धा ओलेचिम्ब झाली त्यात
कळत नकळतच....
मी आज सुंदर मनमोहक वसंत अनुभवला
त्याच्या स्पर्शात
त्याच्या श्वासात
त्याच्या देहात
कमालीच सौंदर्य होत त्यात
आणि मी सुद्धा कणनकण बहरून गेले त्यात
कळत नकळतच....
मी आज त्याला अनुभवला
अगदी जवळून
मनाने, देहाने, आत्म्याने
परिस होत त्यात
आणि माझ कळत नकळतच.... सोन झाल त्यात

 

 

वसुधा

"अनाहूत अपघात "

१ june २०१० संध्याकाळचे ५ वाजले होते...मला आणी माझ्या बहिणीला काम आटपून घरी जायची घाई होती.दिवस अगदी मजेत गेला होता.पण म्हणतात ना ऑफिस मधले  काम कधी संपते न कधी घरी जायला मिळते याचा विचार आपण त्या specific time मध्ये करत असतो ..म्हणून घरी लवकर जायचे होते:-)
आदल्या रात्रीच पाउस धो -धो कोसळला होता....दोन तीन दिवसांपासून आम्ही दोघी रोज भिजतच घरी जायचो...
we literally used to njoy the pourings,as we both njoyed the showerings,though it was difficult to ride for my sister,bt we never regreted so....पाउस बरसला कि आम्ही सगळे विसरून ,चला आज ही adventure  म्हणून भिजतच घरी निघायचो.
त्या दिवशी ही आभाळ भरून आले  होते,पाउस पडणार होता...पण आम्ही या वेळेस ठरवले कि आज भिजायचे नाही अन पाउस पडायच्या आतच घरी पोचायचे.
लागलीच बहिणीने गाडी सुरु केली आणी आम्ही निघालो सुद्धा ..we both were chatting abt wat had happened overall n came to a conclusion dat the day was very happening n good:-p
           तेवढ्यात RTO चा सिग्नल लागला ,चौकात गाडी थांबवली ,सिग्नल सुटायची वाट बघत होतो..सिग्नल सुटला,बहिणीने गाडी start केली..मी आरामात मागे बसले होते (as always ).थोडे अंतर आम्ही कापले न कापले तोच गाडी थोडी zig zag होऊण आम्ही दोघी भर  चौकात उजव्या बाजूला पडलो!!!
it happened in fraction of seconds,dint get time to think,i was shocked!!could not see nything..only saw my sister has lost her consciousness,I got up n was trying to wake her up,but she did nt BUDGE!!my eyes filled up wid tears, my mind got saturated,cldnt think wat to do???
              पण त्या वेळेस खरच मला माणुसकीचे दर्शन घडले (though my bro says dat when gals fall,there r many to rescue them) रस्त्याच्या कडेला असणारा indica वाला धावत पळतच आला,त्याने बहिणीला उचलून त्याच्या गाडीत आणून झोपवले,तिला शुद्धीवर आणले.....
one of the guy there parked my scooty at the corner n handed over the keys to me..i was still wondering wat had happened??then got to knw that my sister fainted n she lost her balance while driving..people were like, u both are so lucky...there was a big truck just behind you!!!GOD has SAVED you!!
               मला थोडासा मार लागला होता,थोडे खरचटले, थोडा  मुक्का मार ...बहिणीला जास्त लागले होते,डोळ्यावरती तीन टाके,n had injured her right shoulder,a ligament tear,where in she was unable to move her hand for two months!!!
              Accident झाल्या नंतर मी लगेच भावाला बोलावून घेतले ,त्यानेच मग आम्हाला सह्याद्री हॉस्पिटल मध्ये admit केले.The people who had saved,had really done a favour on both of us.I dint forget to THANK them all..I hope this kind of PHILANTROPHY lasts forever within everyone!
                Sister was admitted for four days in the hospital..I was relieved soon:-p..Those four days were enjoyable,i know its ECCENTRIC  to say that..afterall who njoys in hospital???contradictory hai na:-p BUT my relatives literally made it happen:-p they used to come everyday to entertain us..
               मला तेव्हा कळले कि आपले नातेवाईक आपल्या जीवनात किती महत्त्वाचं काम करत असतात.Everyday ward used to be full with my relatives!!!
            सगळ्या हॉस्पिटल च्या स्टाफ ला नवल वाटायचे कि किती relatives आहेत  यांना  n they r so good!!!so helpful.caring,adoring,supportive+comedy:-p I REALLY WANNA THANK them all especially bcoz my father was not in the city,he was in GOA n we had not informed him abt the accident....THEIR SUPPORT WS APPRECIABLE!!
             Even wanna thank my close friends who came to meet me,called me up everyday,msged me wid their caring words...
             was OVERWHELMED wid their CONCERN N BOTHERING!!it feels good to know that SOMEONE-SOMEWHERE really cares for YOU and they are ALWAYS THERE!!!
            AS I ALWAYS SAID ATTACHMENTS ARE GOOD TO LIFE!!!!!!